پیش می آیم ...
دل و جان را به زیورهای انسانی می آرایم
به نیرویی که دارد زندگی در چشم و در لبخند
نقاب از چهره ی ترس آفرین مرگ خواهم کند ...
دعای سال تحویلم برای همه مون اینه :
به معنای واقعی کلمه زندگی کنیم.
با شوری برای آغاز سال جدید ،و با عشق به همه تون
سال نو مبارک
طفل پاورچین پاورچین دور شد کم کم در کوچه سنجاقک ها.. بار خود رابستم،رفتم از شهر خیالات سبک بیرون... دلم از غربت سنجاقک پر.. ................................................................................................................................. برای نظر دادن گزینه نام/آدرس اینترنتی را انتخاب کنید.
درباره من
- زهرا صادقی
- معماری میخونم،احتمالاتا وقتی زنده ام...نجوم وفیزیک مدرن رو هم خیلی دوست دارم و میخونم ومیبینم..رصدبا دوستان وسفراز لذتهای بزرگ زندگی منن،و البته خیلی چیزای دیگه... نقطه عطف زندگی من 17اردیبهشت 1387بود... ازبچگی اینطور بزرگ شدم که هرچه بیشتر بفهمی بیشتر زجرمیکشی!اما حالا این طور تصحیحش میکنم: "اگر به تنهایی آگاه بشی درد میکشی اما آگاهی جمعی لذتی بس زیبا و پیچیده است..."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر