دری بری های سال نو

خوندن کتاب ابر فضا تموم شد. جدا از بحث های مربوط به ذرات زیر اتمی (که معمولا تو هر کتاب فیزیکی ای بهشون برمیخورم قفل میکنم!)اما بحث ابعاد فراتر برای من یه چیزای مهمی رو روشن کرد.و البته هیجان انگیز تر این بود که در حالی که این همه مدت فکر میکردم معنای مطلق بودن نور رو میدونم ،تازه تو این کتاب بود که مفهومش رو فهمیدم ! (احتمالا یه وبلاگ علمی تر خواهم زد و در اون در این موارد بیشتر بحث میکنیم)
ولی یه تصمیمی گرفتم.از این به بعد دیگه کتابهای فیزیکی رو به این خاطر نخواهم خوند که دغدغه های فلسفی و ...منو پاسخ بدن !(فکر میکنین دلیلش چیه ؟! که جواب سوالاتمو گرفتم؟!)از این به بعد این دلیل دیگه به حاشیه میره و دلیل دیگرم یعنی شناخت بیشتر دنیای بزرگ، عجیب و پیچیده ای که توش زندگی میکنیم قوی تر میشه ...

-پ ن 1: ما این عید خیلی جایی نمیریم .پس باید بگم : بهار و طبیعت زیبا ، حالا ان شالله خدمت میرسیم .
-پ ن 2:این روزا ،تقریبا از تحویل سال نو به بعد،گوشیم یا خاموشه ،یا silent یه گوشه ای میذارمش به امان خدا .پس اگه زنگ زدین ؛پیغام دادین ..خلاصه اگه حس کردین که یه جورایی بی معرفت شدم دلگیر نشین.همین که دل خودمون گرفته خودش کافیه .
پ ن 3: یه جمله ی خیلی خیلی خیلی جالب که این روزا همش تو ذهنم مرور میشه و برای چند تا از دوستان هم فرستادمش اینه ،یه جمله از سزار تو یکی از نمایشنامه های شکسپیر :
بروتوس عزیز ! اشکال کار در ستاره ها نیست . بلکه در خودمان است ...