twilight ; new moon
بعد از مدت ها...شاید بیشتر از یک سال...دیدن این فیلم ها به من جرات داد که احساساتم رو صادقانه بپذیرم...
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
طفل پاورچین پاورچین دور شد کم کم در کوچه سنجاقک ها.. بار خود رابستم،رفتم از شهر خیالات سبک بیرون... دلم از غربت سنجاقک پر.. ................................................................................................................................. برای نظر دادن گزینه نام/آدرس اینترنتی را انتخاب کنید.
درباره من
- زهرا صادقی
- معماری میخونم،احتمالاتا وقتی زنده ام...نجوم وفیزیک مدرن رو هم خیلی دوست دارم و میخونم ومیبینم..رصدبا دوستان وسفراز لذتهای بزرگ زندگی منن،و البته خیلی چیزای دیگه... نقطه عطف زندگی من 17اردیبهشت 1387بود... ازبچگی اینطور بزرگ شدم که هرچه بیشتر بفهمی بیشتر زجرمیکشی!اما حالا این طور تصحیحش میکنم: "اگر به تنهایی آگاه بشی درد میکشی اما آگاهی جمعی لذتی بس زیبا و پیچیده است..."
۴ نظر:
سلام.
خوبه که یه فیلم تونسته به تو کمک کنه.
اگه زحمتی نیست یه تغییراتی بده.الانم خوبی
سلام زهرای بی وفا...خوبی عزیزم
دلم برات تنگ شده
بهم سر بزن
قشنگ خب new moon رو هم بهم بدی میمیری ؟ قشنگ بود .
راستی صادقی یادت باشه در مدح و ستایش منم یه up بزنی . به جون خودت نزنی دلخور میشم
تو باید منو به دنیا معرفی کنیییییییییییییییییییییییییییییییییی
من این حرفا رو اینجا میزنم تا همه بدونن از دستت چیا میکشم . قشنگ ما قرار بود بود چه کارایی بکنیم ؟ زبان ؟ وبلاگ مشترک ؟ باشگاه ؟ وبلاگ رصد خونه ؟ واااااااااااااااااااااای خدا من با این همه بدقولیه این مشی (بانو زهرا) چی کار کنم ؟
ارسال یک نظر